- dilgüşa
- sif. <fars.> klas. Ürəkaçan, könülaçan, fərəhverən, səfalı, şən. Niqabın üzdən aç, ey gül; Kim, olsun dilgüşa məclis. S. Ə. Ş.. Ancaq onu demək lazımdır ki, o vaxtdan gündən-günə bağ daha da dilgüşa və fərəhəfza bir mənzərə alırdı. C. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.